Είναι πλέον κοινά αποδεκτό ότι ένας άνθρωπος που γυμνάζεται συστηματικά έχει αυξημένες ανάγκες
σε θρεπτικά στοιχεία, σε τέτοιο βαθμό που είναι σπάνιο να μπορεί να καλύψει αυτές τις ανάγκες
μόνο με την τροφή του.
Συγκεκριμένα η ποσότητα και η ποιότητα πρωτεϊνης που χρειάζεται ένας αθλητής είναι διαφορετική από εκείνη που χρειάζεται κάποιος που δε γυμνάζεται. Ένας απλός άνθρωπος χρειάζεται περίπου 1 γραμμάριο πρωτεϊνης ανά κιλό σωματικού βάρους την ημέρα, ενώ ένας αθλούμενος χρειάζεται τουλάχιστον 2 γραμμάρια. Αυτό συμβαίνει γιατί κατά την άσκηση ουσιαστικά τραυματίζουμε και καταπονούμε το μυϊκό μας σύστημα. Ο οργανισμός για να αποκαταστήσει αυτούς τους τραυματισμούς και να γίνει πιο δυνατός για να ανταπεξέλθει στην επόμενη προπόνηση χρειάζεται δομικά στοιχεία.
Στην προκειμένη περίπτωση αυτά τα δομικά στοιχεία είναι τα αμινοξέα, που προέρχονται από τη διάσπαση της πρωτεϊνης. Είναι λοιπόν απαραίτητο για τον αθλούμενο να περιλαμβάνει στην καθημερινή του διατροφή αρκετές τροφές που περιέχουν πρωτεϊνες και κυρίως ζωικές πρωτεϊνες.
Αυτές είναι που έχουν μια αναλογία αμινοξέων τέτοια, που μπορούν να αξιοποιηθούν
πιο αποτελεσματικά από τον ανθρώπινο οργανισμό όσον αφορά την μυϊκή αποκατάσταση.
Αν κάποιος το σκεφτεί βιαστικά θα μπορούσε να συμπεράνει ότι με ένα προσωπικά φτιαγμένο πρόγραμμα διατροφής θα είχε την απαραίτητη ποσότητα ζωϊκής πρωτεϊνης που χρειάζεται χωρίς τη χρησιμοποίηση κάποιου πρωτεινούχου συμπληρώματος διατροφής. Παρόλο που δεν μπορούμε να αποκλείσουμε αυτήν τη λύση, εντούτοις γεννιούνται πρακτικά και ουσιαστικά προβλήματα με την υιοθέτηση της.
Το πρακτικό πρόβλημα είναι ότι αν ένας αθλούμενος που ζυγίζει π.χ. 75 κιλά και η ημερήσια ανάγκη του σε πρωτεϊνη είναι περίπου 150 γρ., προσλάβει αυτήν την ποσότητα πρωτεϊνης σε ένα ή δύο γεύματα, δεν θα μπορέσει να την αφομοιώσει πλήρως.
Αυτό συμβαίνει γιατί η ποσότητα πρωτεϊνης που μπορεί να απορροφήσει ο μέσος άνθρωπος κυμαίνεται maximum στα 30-40 γρ. σε κάθε γεύμα.Θα πρέπει λοιπόν να κάνει περίπου 5 γεύματα την ημέρα και κάθε ένα από αυτά να του δίνει 30 περίπου γραμμάρια υψηλής βιολογικής αξίας πρωτεϊνη, που να προέρχεται δηλαδή από κρέας, ψάρι, αυγά, και γαλακτομικά προϊοντα.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι θα περνάει τη μισή του ημέρα στην κουζίνα και την άλλη μισή στο τραπέζι.
Το ουσιαστικό πρόβλημα είναι ότι οι ζωϊκές τροφές δεν περιέχουν μόνο πρωτεϊνες. Περιέχουν και λίπος και σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις σε πολύ υψηλά ποσοστά.
Είναι επίσης γνωστό ότι η υπερβολική κατανάλωση ζωικών τροφών έχει συνδεθεί με μια σειρά από προβλήματα υγείας που μαστίζουν το σύγχρονο άνθρωπο.
Πώς λοιπόν μπορεί ο αθλούμενος αφ'ενός να απολαύσει τα οφέλη που του προσφέρει η γυμναστική, και αφ'ετέρου να μην καταναλώσει μεγάλες ποσότητες λίπους μέσω των ζωικών τροφών;
Η πρακτική και ουσιαστική λύση σε αυτήν την περίπτωση είναι η χρησιμοποίηση ενός συμπληρώματος διατροφής πλούσιο σε πρωτεϊνες.
Επίσης ένας άνθρωπος που αρχίζει να γυμνάζεται έχει αυξημένες ανάγκες σε βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Συγκεκριμένα με τη γυμναστική δημιουργούνται μια σειρά αντιδράσεων από τον οργανισμό που αποτέλεσμα έχουν την αύξηση της κατανάλωσης σε βιταμίνες, π.χ.η βιταμίνη C που είναι μια αντιοξειδωτική βιταμίνη καλείται να παίξει ένα πολύ σημαντικό ρόλο για τη μυϊκή αποκατάσταση και την προστασία της υγείας του αθλούμενου.
Οι βιταμίνες της σειράς Β εξάλλου, είναι επίσης απαραίτητες σε μεγαλύτερες ποσότητες για έναν αθλούμενο, αφ'ενός λόγω του ρόλου που έχουν στην ικανότητα του οργανισμού να απορροφά την πρωτεϊνη, και αφ'ετέρου στην απαραίτητη παρουσία τους στον οργανισμό, για την καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος και του εγκεφάλου. Ανάλογες σημαντικές ιδιότητες έχουν και οι υπόλοιπες βιταμίνες.
Όσον αφορά δε τα μέταλλα και τα ιχνοστοιχεία, εκτός του ότι οι ανάγκες ενός ανθρώπου που γυμνάζεται σ'αυτά είναι υψηλές, μεγάλη ποσότητά τους χάνεται επίσης μέσω του ιδρώτα, καθιστώντας αναγκαία τη λήψη ενός συμπληρώματος διατροφής με βιταμίνες και μέταλλα.
Σε ορισμένους ανθρώπους επικρατεί η άποψη ότι ένας αθλούμενος κάνοντας μια ισορροπημένη διατροφή και τρώγοντας μεγάλες ποσότητες φρούτων και λαχανικών, ενδεχομένως δεν θα χρειαζόταν ένα πολυβιταμινούχο συμπλήρωμα διατροφής. Αυτό δεν στέκει αφ'ενός γιατί οι φυσικές τροφές στερούνται της ποιότητας που είχαν πριν από αρκετά χρόνια, και αφ'ετέρου γιατί οι ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου σε βιταμίνες και μέταλλα είναι υψηλότερες από αυτές που αρχικά είχε προβλέψει η φύση.
Οι αυξημένες αυτές ανάγκες οφείλονται κυρίως στη μόλυνση του περιβάλλοντος και στο στρες, που αναγκάζουν τον οργανισμό να επιστρατεύσει όλες του τις δυνάμεις για την αντιμετώπιση αυτών των καταστάσεων.
Ας μείνουμε και ας αναλύσουμε λίγο το θέμα της ποιότητας των φυσικών τροφών.
Οπωσδήποτε η διατροφή μας θα εξακολουθήσει να βασίζεται σε αυτές τις τροφές, και σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να τις αντικαταστήσουμε με συμπληρώματα διατροφής. Όμως οι διαδιακασίες παραγωγής των προϊόντων και ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης έχουν αλλάξει ριζικά τα τελευταία 50 χρόνια.
Όλοι θα συμφωνήσουν ότι ένα πορτοκάλι π.χ. προσφέρει στον άνθρωπο όλη τη βιταμίνη C που περιέχει όταν κοπεί από το δέντρο και καταναλωθεί την ίδια ημέρα. Όταν περάσουν όμως κάποιες ημέρες από την ώρα της συγκομιδής, ένα μεγάλο μέρος της βιταμίνης C που περιέχει έχει χαθεί.Το ίδιο συμβαίνει και με όλες τις βιταμίνες και μέταλλα που περικλείουν μέσα τους τα φρούτα και λαχανικά.
Ένας άλλος παράγοντας που επηρεάζει αυτές τις τροφές είναι οι διαδικασίες τεχνητής ωρίμανσης και βελτιωμένης εμφάνισής τους. Θα ήταν αφελές να πιστέψει κάποιος ότι ένα φρούτο που ωριμάζει τεχνητά με ορμόνες μέσα στο μισό χρονικό διάστημα απ'ότι κανονικά θα χρειαζόταν, θα προλάβαινε να μας προσφέρει όλες του τις βιταμίνες.
Αν κάνετε μια ανάλυση σε μια τομάτα πιο κόκκινη και ωραία απ'ότι έχετε συνηθίσει, πιθανόν να διαπιστώσετε ελλείψεις σε βιταμίνες και μέταλλα. Ανάλογες ελλείψεις σ'αυτά τα στοιχεία παρατηρούνται και στο μαζικής πλέον παραγωγής κρέας, καθώς και στα γαλακτομικά προϊόντα. Παρατηρώντας σ' αυτό το σημείο τις διαφημίσεις των μεγάλων εταιριών παραγωγής παιδικού γάλακτος, θα διαπιστώσετε ότι κάθε μια από αυτές τις εταιρίες σαν κύριο ανταγωνιστικό επιχείρημα προβάλει την προσθήκη επιπλέον βιταμινών και μετάλλων στα προϊόντα της.
Αναρωτιέμαι αν αυτό θα πρέπει να μας υποδηλώνει κάτι ή αν αυτό θα ήταν αναγκαίο πριν από 50 χρόνια τότε που όλα ήταν διαφορετικά όσον αφορά τις φυσικές τροφές.
Ανακεφαλαιώνοντας θα πρέπει να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι παρά τα προβλήματα που αναφέρθηκαν παραπάνω η βάση της διατροφής του σύγχρονου ανθρώπου, αλλά και του αθλούμενου ειδικότερα θα πρέπει να είναι οι φυσικές τροφές. Η επιλογή αυτών των τροφών πρέπει να γίνει προσεκτικά για να είναι όσο το δυνατόν φρέσκιες και ακατέργαστες. Επειδή όμως είναι αδύνατον να γνωρίζουμε ποιά βιταμίνη ή ποιό μέταλλο λείπει από τη διατροφή μας, και σε ποιές ποσότητες, είναι απαραίτητη καθημερινά η λήψη ενός πολυβιταμινούχου συμπληρώματος διατροφής, που θα μας δώσει ότι πραγματικά χρειαζόμαστε για να κρατηθούμε υγιείς και δυνατοί.
Το πολυβιταμινούχο συμπλήρωμα δεν θα πρέπει να είναι ίδιο για όλους όσον αφορά την περιεκτικότητα των συστατικών. Η λογική της συμβουλής "πάρε μία πολυβιταμίνη" έτσι γενικά και αόριστα είναι λάθος αφού αφ' ενός μπορεί να μη σας καλύπτει πλήρως αν έχετε πραγματικά έντονες δραστηριότητες, ή αφ' ετέρου μπορεί να σας φορτώσει με υπερβολικές δόσεις βιταμινών που ίσως δε χρειάζεστε.
Η γνώμη ενός ειδικού που να γνωρίζει πάνω στο θέμα των αναγκών ενός ανθρώπου που γυμνάζεται, θεωρείται και σ' αυτήν την περίπτωση αναγκαία.
Πηγή : x-treme stores
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου